Seychelles – Mahé Coast Road

Na zachodnim krańcu Mahé droga wylatuje między palmami w Baie Ternay. Plaża rozpuszcza się w krystalicznie czystej wodzie, która powoli przybiera turkusowy, a następnie głęboki niebieski kolor. Raj na Oceanie Indyjskim wprowadza te płynne przejścia do życia. Na wsi, w języku kreolskim i na drodze nadmorskiej. Początek trasy leży w cieniu gładko wypolerowanych formacji skalnych granitowych, które wieńczą zielony krajobraz górski w środku wyspy. Droga wzdłuż zachodniego wybrzeża nie posiada bocznych oznaczeń oddzielających ją od przyległego terenu. Jego powierzchnia ma ten sam kolor co granit, tak więc łatwo uwierzyć, że zawsze tam był. Naturalna część wybrzeża, z której usunięto piasek. Cel podróży: ominięcie największej wyspy Seszeli na odcinku 40 mil, oczywiście w kabriolecie z górą w dół. Dziki i bardziej opuszczony zachodni brzeg dominuje w pierwszej części trasy kierującej się na południe. Pierwsze zatoki uściskają ostrogi Mourne Seychellois, najwyższego punktu wyspy na wysokości zaledwie 3.000 stóp. Prawdopodobnie najlepsze plaże na Mahé o takich nazwach jak Anse Cachee czy Anse Capucins są ukryte pomiędzy falującymi wzgórzami na południu. W Creole, nazywane "małymi zatokami", można je znaleźć z dala od drogi na południowym krańcu wyspy i można do nich dotrzeć krótkim spacerem wzdłuż piasku. Coraz bardziej rozwinięte drogi wzdłuż wschodniego wybrzeża ogłaszają bardziej zaludniony region na północy, jeszcze przed pojawieniem się Wiktorii. Stolica Seszeli jest również siedzibą brytyjskich budynków kolonialnych, starej misji katolickiej i wznoszącej się świątyni hinduskiej. Po bokach dróg, pomiędzy nimi, zapachy kuchni kreolskiej z jej fascynującą różnorodnością. Po krótkiej podróży w kierunku północnego krańca wyspy, jej obwód niemalże dotarł do miejsca przeznaczenia. Po Beau Vallon droga nagle kończy się w środku pustkowia na gęsto porośniętym skalistym wybrzeżu, zaledwie kilka kilometrów od punktu wyjścia trasy. Okrążenie wyspy jest więc w zasięgu ręki, ale mimo to niemożliwe. Z przewodnikiem bez wątpienia byłoby możliwe bezpieczne przejście przez tę dziką przyrodę na piechotę. Ale jedno jest pewne w cieniu palm: nie byłby to po prostu raj Seszeli bez tego ostatniego nietkniętego odcinka wybrzeża.